1. Starozytny Grodno - perla w koronie miast bialoruskich (Stare Miasto).

2. Kałożskaya cerkiew

3. Kościoł  Sw. Franciszka Ksawerja (Katedra)

4. Stary i Nowy Zamek

5. Luterańska cerkiew

6. Wielka Synagoga Chóralna

7. Pokrowski  Katedralny  Sobór

8. Park Żylibiera

Туры в Египет

Горящие туры в Египет

9. Prawosławny i katolicki klasztor

10. Kanał Augustowski

11. Kompleks pałacowy Swiatsk

12. Basen Niemna

13. Linia Molatawa

14. Puszcza Grodzieńska

15. Kompleks agroturystyczny „Korobczycy”

16. Uroczysko Pyszki

Туры в Египет

Горящие туры в Египет

Stary Zamek —pierwsze fortyfikacyjne zbudowanie,które zostałe zbudowane rosyjskimi książątami w XI wieku. W XIII wieku Grodno stało się częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego i na początku następnego stulecia stało się celem licznych ataków ze strony krzyżowców.

W 1391 roku zamek stał się jedną z głównych siedzib księcia Witolda, który w 1398 zamiast drewnianej  twierdzi zbudował  kamienny zamek gotycki z pięcioma wieżami.

W 1445 roku wielki książę litewski Kazimierz IV Jagiellończyk przyjmował tutaj polskiego ambasadora, który zaproponował mu koronę, a w 1492 roku zmarł w zamku. Bardzo często przebywał tu polski król Stefan Batory, który faktycznie zrobił Grodno stolicą Rzeczypospolitej. Z inicjatywy króla około 1580 r. zamek został przebudowany w stylu renesansowym przez włoskiego architekta Scotto z Parmy.

Nowy Zamek w Grodnie —nowy pałac królewski został zbudowany w Grodnie w latach 1734-1751 w czasach panowania Króla Polskiego i Wielkiego Księcia Litwy Augusta III jako letnia rezydencja królów polskich i wielkich książąt litewskich, został zaprojektowany przez Karla Friedricha Peppelmana.

Prace były prowadzone w zamku przez Johanna Friedricha Knebela, Joachima Daniela Jaucha i do 1789 r. przez Giuseppe de Sacco.

Tutaj odbywali się generalne Sejmy I Rzeczypospolitej.

W tym budynku podczas ostatniego Sejmu Rzeczypospolitej w 1793 roku podpisały porozumienie w sprawie podziału Rzeczypospolitej z Rosją i Prusami, a w roku 1795 król polski i wielki książę litewski Stanisław August Poniatowski podpisał akt wyrzeczenia. Król mieszkał tam do 1797 roku.